Τι είναι η υδροκήλη;
Υδροκήλη είναι η άθροιση υγρού γύρω από τον όρχι, μέσα σε έναν σάκο που δημιουργείται μεταξύ των δύο πετάλων του ελυτροειδούς χιτώνα. Ο τελευταίος είναι μια διπλή μεμβράνη, η οποία περιβάλλει τον όρχι.
Αίτια της υδροκήλης
Συνήθως η υδροκήλη αναπτύσσεται χωρίς να μπορεί να αναγνωριστεί κάποια ιδιαίτερη εκλυτική αιτία. Οι περιπτώσεις αυτές ταξινομούνται ως πρωτοπαθείς ή ιδιοπαθείς υδροκήλες, και στην παθογένειά τους φαίνεται να εμπλέκεται μειωμένος ρυθμός απορρόφησης υγρών μέσω των λεμφαγγείων. Στις περιπτώσεις όπου υφίσταται κάποιο σαφές υποκείμενο νόσημα ή κατάσταση, που οδήγησε στην άθροιση υγρού, μιλάμε για δευτεροπαθή υδροκήλη.
Δευτεροπαθής υδροκήλη είναι συχνά το αποτέλεσμα μιας ορχίτιδας ή επιδιδυμίτιδος, μιας φλεγμονής δηλαδή του όρχι ή της επιδιδυμίδος. Σύνηθες επίσης αίτιο είναι η χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση κιρσοκήλης, ή, λιγότερο συχνά, βουβωνοκήλης. Στις περιπτώσεις αυτές η υδροκήλη αναπτύσσεται ως επιπλοκή, λόγω διεγχειρητικής βλάβης στα λεμφαγγεία της περιοχής, τα οποία υπό φυσιολογικές συνθήκες απομακρύνουν τα υγρά από τον οσχεϊκό σάκο. Σπάνιο αλλά εξαιρετικά σημαντικό αίτιο είναι η ύπαρξη νεοπλάσματος στον όρχι, καθώς ένα ποσοστό των ορχικών νεοπλασμάτων εκδηλώνεται ως υδροκήλη. Για τον λόγο αυτό επιβάλλεται υπερηχογραφικός έλεγχος των όρχεων σε όλες τις περιπτώσεις οσχεϊκής συλλογής υγρού, ιδίως μάλιστα σε άνδρες μικρότερης ηλικίας, όπου τα ορχικά νεοπλάσματα είναι συχνότερα.
Τι συμπτώματα δημιουργεί η υδροκήλη;
Τις περισσότερες φορές η υδροκήλη είναι μια ασυμπτωματική πάθηση, που προκαλεί μόνο αισθητικό πρόβλημα, λόγω της ανώδυνης διόγκωσης στην περιοχή των όρχεων. Σε περιπτώσεις, ωστόσο, που το μέγεθός της είναι σημαντικό μπορεί να δημιουργεί αίσθημα βάρους, δυσφορίας ή βύθιου πόνου στον πάσχοντα, με χαρακτήρες χρόνιου ορχικού άλγους. Συχνά η ενόχληση είναι πιο έντονη στην βάδιση ή κατά την σεξουαλική επαφή, σε αρκετές όμως περιπτώσεις μεγάλων υδροκηλών ο ασθενής παραπονείται για ενόχληση κυρίως στην καθιστή θέση, όταν ασκείται μεγαλύτερη πίεση στην περιοχή του οσχέου. Μεγάλες υδροκήλες με αυξημένη πίεση του υγρού μπορεί ορισμένες φορές να ασκούν σημαντική πίεση στον όρχι, οδηγώντας τον σταδιακά σε ατροφία. Δερματικές λοιμώξεις, όπως και αλλοιώσεις λογω παρατεταμένης τριβής μπορεί επίσης να αναπτυχθούν κάποιες φορές στην περιοχή του οσχέου, των μηρών και των μηροβουβωνικών πτυχών.
Θεραπεία υδροκήλης
Η φαρμακευτική αγωγή με αντιβιοτικά και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη σκευάσματα έχει σε λίγες μόνο περιπτώσεις καλά αποτελέσματα, κυρίως σε πολύ πρόσφατες μεταφλεγμονώδεις υδροκήλες. Έτσι, η αντιμετώπιση της υδροκήλης είναι κατά βάση χειρουργική και πρέπει να εφαρμόζεται σε ασθενείς με συμπτωματικές υδροκήλες, ή με υδροκήλες σημαντικού μεγέθους. Κατά την επέμβαση γίνεται διάνοιξη του σάκου που περιβάλλει τον όρχι, αφαίρεση του υγρού και στην συνέχεια αναλόγως της εφαρμοζόμενης τεχνικής, εκτομή, συρραφή ή/και αναστροφή του ελυτροειδούς χιτώνα.
Πιθανές επιπλοκές της επέμβασης για υδροκήλη
Γενικώς η χειρουργική αποκατάσταση της υδροκήλης είναι μια ασφαλής και καλώς ανεκτή επέμβαση με μόνο πρακτικά υπαρκτό κίνδυνο την πιθανότητα υποτροπής. Σε λίγες μόνο περιπτώσεις μπορεί να προκληθεί μετεγχειρητικώς αιμάτωμα ή φλεγμονή, καταστάσεις που πάντως αντιμετωπίζονται εύκολα με συντηρητικό τρόπο. Σπανίως, σε ασθενείς με μεγάλες υδροκήλες και πολύ επηρεασμένη ανατομία της περιοχής είναι δυνατόν να προκληθεί διεγχειρητικώς βλάβη στον όρχι, την επιδιδυμίδα ή τον σπερματικό πόρο. Για το ενδεχόμενο αυτό είναι απαραίτητο να ενημερώνεται διεξοδικά ο ασθενής, ιδίως μάλιστα αν πρόκειται για νέο άνδρα, στον οποίο το θέμα διατήρησης της γονιμότητας είναι ουσιαστικό.